Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Μακάρι να το ζήσεις..

Από διαδικτυακές ιδιοτεύσεις με κολοσσιαίες επιφάνειες, δε θαμπώνομαι. Τετραγωνισμένα μυαλά που αποσυνθέτουν την καθημερινή επαφή και επικοινωνία, απορρίπτω μεμιάς.

μα απ' την άλλη..
Σε μια ομάδα συγγραφέων φίλων, που μου ξυπνά κάθε πρωί τη διάθεση, αφήνω λουλούδια. Που μαζί κατανοήσαμε (τ' αυτονόητο;) πως, η κρίση στην Τέχνη σήμερα, δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση, αλλά στη στυγνή εμπορευματοποίησή της. 

  Δίχως κραυγές, να ψαλιδίζεις. Σκάσε τώρα, μας βλέπουν!.